ARCHIWUM

Czteroipółminutowy film, składający się z krótkich wywiadów z osobami uczestniczącymi oraz dynamicznego montażu ujęć prezentujących wydarzenia odbywające się podczas konferencji. Początek filmu: dwie osoby patrzące na czarno- biały plakat konferencji z napisem LALKA NOVA, zbliżenie na plakat. W ciemnej sali ruszająca się drukarka 3 D – wytwarzane są przezroczyste, niewielkie elementy. Tabliczka z kodem QR i hasztagiem lalkanova. Ponownie ciemna sala oświetlona reflektorami sufitowymi - laboratorium: drukarka 3D drukująca żółte, prostokątne elementy, ludzie w białych fartuchach i maseczkach stojący przed leżącymi na dużych stołach drukarkami 3D, na ekranie w tle różne urządzenia. Kolejne ujęcia: widownia w sali teatralnej – pokaz przedstawienia: blondwłosa kobieta siedząca na piętach na podłodze, dotykająca rękoma swojej twarzy. Następnie  kobieta animuje szarą lalkę rozmiarów człowieka, przedstawiającą nagą kobietę, trzyma i unosi rękę lalki, mówi do lalki. Pierwszy fragment wywiadu z Dziekan Wydziału Lalkarskiego Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie – Filia we Wrocławiu, dr hab. Eweliną Ciszewską. W trakcie wywiadu fragment z przemówienia Dziekan, ludzie oglądający wystawę plakatów. Zmienia się narracja, inny głos: na jego tle kobieta z mikrofonem stojąca na scenie oraz człowiek z głową lalki z żółtymi włosami idąca po schodkach na widowni. Dwie osoby, po lewej stronie mężczyzna z założoną głową lalki przedstawiającą starszego, siwiejącego mężczyznę ze zmarszczkami na policzkach, po prawej kobieta  z założoną głową lalki przedstawiającą kobietę z żółtymi włosami, mającą na uszach błękitne klipsy i mocny róż na policzkach. Kobieta rusza palcami u ręki, mężczyzna podtrzymuje podbródek lalki. Kolejne ujęcie: kobieta w okularach i wzorzystej, wielokolorowej koszuli przemawia na scenie, gestykuluje. Fragment wywiadu z kobietą z poprzedniego ujęcia – reżyserką i dramatopisarką Katarzyną Horą. Zmiana narracji, ponownie kobieta z szarą lalką wielkości człowieka na scenie teatralnej. Fragment wywiadu z aktorką i wykładowczynią Akademii Teatralnej Natalią Sakowicz, kobieta trzyma lalkę za tył głowy i rękę położoną na brzuchu, animuje ją. Lalka obraca głowę w stronę mówiącej. Krótkie ujęcie pokazujące widownię i fragment spektaklu: animacja lalki, lalka dotyka swojej piersi, otwiera usta, wygląda jakby głęboko oddychała. Powrót do wywiadu, szara, duża lalka dotyka dłonią policzka blondwłosej kobiety, obraca jej głowę w swoją stronę. Zmiana narracji. Mężczyzna podczas wykładu, za jego plecami na ekranie slajd prezentujący japońskie maski teatralne, następnie fragmenty wykładów dwóch kobiet i ujęcie pokazujące słuchających ludzi na widowni, kadr z osobą robiącą zdjęcie prezentacji wyświetlane na ekranie. Kolejne ujęcia: na białym tle logotypy Akademii Sztuk Teatralnych oraz Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych, młodzi ludzie na widowni, foyer, w którym powieszone są plakaty. Fragment wywiadu z dr. Jakubem Karpolukiem. Kolejne ujęcia widowni, następnie podgląd z kamery: na wyświetlaczu widzimy stojącą na środku sceny kobietę z jasnymi włosami i mężczyznę z instrumentem z boku. Wnętrze sali teatralnej, na ekranie z tyłu sceny wyświetlane są abstrakcyjne, kolorowe linie: pomarańczowe, żółte, białe, kamera pokazuje po chwili środek sceny: stojąca kobieta w ciemnym stroju, ma założone czarne gogle do wirtualnej rzeczywistości. Z boku, w głębi sceny instrumentalista, zmiana kąta kamery, na ekranie przemówienie siwego mężczyzny w okularach, obok niego karta ze znakami przypominającymi pismo obrazkowe. Ponownie kobieta z założonymi goglami do wirtualnej rzeczywistości. Stoi na scenie teatralnej, w ręce trzyma okrągły kontroler do wirtualnej rzeczywistości. Z tyłu, w tle, mężczyzna grający na kontrabasie. W kolejnym ujęciu wystawa czarnobiałych plakatów promujących konferencję. Zmiana narracji, kolejny fragment wywiadu z Dziekan dr hab. Eweliną Ciszewską. Wnętrze sali teatralnej, dwie osoby stojące przy stołach, na których leżą przyrządy służące do druku 3D lalki. Kolejne zbliżenie na drukarkę drukującą żółte elementy. Ludzie stoją wokół stołu, przyglądają się procesowi produkcji. Kolejne ujęcie - ponownie czarno-białe plakaty Konferencji. Zbliżenie na jeden z plakatów,  nad nim napis: "Chcąc ująć Lalkę Novą, w jakiekolwiek ramy, należy przyznać przed sobą daremność takiego przedsięwzięcia. Będą to zawsze ramy złożone z paradoksu i antynomii, negacji i rezygnacji. Ontologia apofatyczna. Czarny prostokąt na białym tle”. Kolejne ujęcie, ludzie siedzący w sali teatralnej, na czerwonych fotelach. Ostatnie ujęcie: sala teatralna z reflektorami na suficie, w centralnej części stoły, na których leży drukarka 3D i materiały do produkcji lalki. Pojawia się logo Polsko Japońskiej Akademii Technik Komputerowych i informacja o osobach realizujących film.